Fietsweekend 16 – 17 – 18 juni 2017 Epen Zuid-Limburg, Hotel Creusen.

Foto Annet Klinkers

Deelnemers:
Frans, Mirjam, Henk Peeters (niet op foto), Henk Joosten, Petra, Peter, John van Ool, Pierre, Jeff, Wim, Bert, Rob, Igor, Marlie. Op deze foto staan eveneens, René Rijnders, Jeffrey de Renet en Toin Stokbroeckx welke de groep de eerste 60 km vergezelden.

Dag 1 – Vrijdag 16 juni

Na maanden voorpret was het eindelijk zover: het fietsweekend kon van start gaan.
Met enkele nieuwelingen die de eerste keer mee gingen en de “oude garde” kwamen we bij de Beertuin samen.
De een had maar een kleine weekendtas bij zich, de ander een koffer en twee tassen.

Annet, omgedoopt tot “Jenette” kwam met de bus en gelukkig paste alles erin.
Bij de Beertuin dronken we gezellig een kop koffie, cappuccino en er werd zelfs al een pintje besteld.
Pierre opende het fietsweekend met een paar mooie woorden, nog even een groepsfoto en daarna op naar het mooie zuiden. Rene, Toine en Jeffrey hebben ons nog een heel stuk vergezeld.
De rit verliep lekker soepel tot we ergens moesten oversteken en Marlie ineens het wiel van John erg dichtbij zag komen en niet meer op tijd uit de pedalen kon geraken. Daar lag ze, Petra er bovenop, maar gelukkig geen verwondingen opgelopen.
Marlie was “lichtelijk” geïrriteerd en Wim zag ineens een fiets het gras in vliegen. Hij kon nog net op tijd wegduiken.
Alles wat een beetje scheef stond werd weer recht gezet en we konden weer verder.
De eerste stop was in Kanne bij “In Kanne & Kruike” waar we even wat gedronken hebben.
Via een mooi fietspad langs het water richting ’s-Gravenvoeren waar we bij Gasthof Blanckthys hebben geluncht.
Na de lunch weer pech onderweg, deze keer was het de fiets van Peter, de ketting geknapt en die kon niet meteen gerepareerd worden. Wat nu? Op zoek naar een fietsenmaker, maar Peter kon niet meer fietsen. Daar had Rob wel een oplossing voor, Peter in het midden en duwen. En hoe!
Zelfs bergop gingen ze als een speer omhoog. Peter kon hier wel aan wennen, fietsen zonder ketting.
In Mechelen toch maar even laten repareren en nog een lekker stukje fietsen: via Gemmenich het Drielandenpunt omhoog. Tot slot zijn nog een aantal mensen verliefd geworden op de Camerig. Rond 16:30 uur ingecheckt in Hotel Creussen en na een aantal drankjes is iedereen zich gaan opfrissen en zijn we gaan eten.
Na het eten nog even naar de plaatselijke kroeg waar Igor zich als een ware DJ ontpopte. De verzoeknummers vlogen om zijn oren en hier gaf hij graag gehoor aan. Alle genres kwamen voorbij, van Rammstein tot Fleetwood Mac, The Doors, Helene Fischer en Rowwen Heze.
Een gezellige eerste dag!

Klik hier voor de rit van dag 1.

Lengte: 124km Hoogtemeters: 1300

Dag 2 – Zaterdag 17 juni

Iedereen was lekker uitgeslapen en we zaten allemaal fris en fruitig aan het ontbijt.
Frans was wel een beetje “van de wap”. Hij werd wakker naast Pierre i.p.v. Mirjam.
Jeffrey sloot zich die ochtend ook bij ons aan en toen iedereen klaar was, zijn we de fiets opgestapt en de bedoeling was om naar Banneux te fietsen, te pauzeren en na de pauze de Redoute te beklimmen. Henk Joosten had erg veel last van zijn rug en besloot terug te gaan naar het hotel. Gelukkig heeft hij nog wat kunnen wandelen en van de mooie omgeving kunnen genieten.
Maar we waren nog niet goed en wel onderweg toen er verkeerd werd gefietst: er werd niet naar Jeff geluisterd.
Even later een lek, weer pech onderweg. Het was weer Peter, dit keer een poreuze band.
Rob is meteen gaan helpen maar, begon al te “sjandalen”, want bij de Action krijg je nog betere banden dan die van Peter. “En die Mavic wielen, dat is niks….En Shimano is ook rotzooi. Gooi die ook maar weg” verwijzend naar de wielen van Igor.
We vervolgde onze rit, maar het zag ernaar uit dat we niet meer tot in Banneux zouden geraken. Laat staan de Redoute nog zouden beklimmen.
Als klap op de vuurpijl kreeg Henk Peeters ook een lekke band…. Rob keek en rolde met zijn ogen. Alweer Mavic wielen….
Tijd voor een lunch! In Eupen een terras opgezocht, flink wat koolhydraten aanvullen.
Uit het niets kwam daar een madam voorbij gelopen met rozen, Bert keek haar aan, ze keek verliefd terug en Bert kreeg een mooie roos van haar. Fotomomentje, een happy couple.
Bert heeft de hele dag met een big smile gefietst.
Na de lunch verder gefietst en daar fietsten we dan in het centrum van Aken…..
Het ene stoplicht na het andere, slechte wegen en ineens waren we Igor kwijt.
Waar zou hij zijn? Marlie raakte lichtelijk in paniek maar al snel stelde Wim haar gerust:
“Maak je maar niet druk, we zoeken wel een andere op Tinder voor je. In die kleuren zijn er genoeg te krijgen”.
Iedereen lag dubbel, maar Wim zorgde er wel voor dat Igor gevonden werd.
Hij heeft Igor opgespoord via de telefoon met GPS signaal. Igor zat aan de andere kant van het centrum maar gelukkig wist hij de weg terug richting Bocholtz en dan zou hij de weg naar Epen ook weer weten.
Intussen waren we Bert en Rob ook kwijt, daar maakten we ons geen zorgen over. Die zouden vast al bij het hotel aan het bier zitten.
Gelukkig waren we om 17:30 uur weer allemaal compleet en kon het avondprogramma van start gaan.
Na het eten kwam Bert met zijn grote champagnefles naar buiten en deze werd flink in het rond gespoten. Allemaal geproost en lekker opgedronken.
Inmiddels was het alweer bijna 22:00 uur en Mirjam en Igor waren de verstandige van de groep en gingen lekker op tijd slapen, de luikjes vielen dicht en ze wilde de volgende dag fit zijn.
De rest is nog “even” naar dezelfde kroeg als vrijdag gegaan. Petra kan niet alleen goed fietsen, maar ook dansen kan ze goed! Bert en zijn apostelen dronken allemaal aan de kelk, Wim dacht dat hij in Rocky IV meespeelde, Marlie heeft nog even de vloer geveegd en toen Jeff in zijn handen begon te klappen werd het tijd om naar huis te gaan.
Wim en Bert hebben nog even bij Igor gekeken en hem nog even lekker ingestopt.
Diezelfde nacht heeft Bert alle winegums van Wim opgegeten en werd er in iedere kamer flink gesnurkt.

Klik hier voor de rit van dag 2.

Lengte: 106km Hoogtemeters: 1400

Dag 3 – Zondag 18 juni

De laatste dag van een gezellig fietsweekend.
Bij het ontbijt werd de avond van te voren nog even geëvalueerd, maar Peter en Jeff waren nergens te zien. Later bleek dat ze lekker hadden uitgeslapen tot 9:00 uur.
Mirjam en Igor waren kipfit, dat kon niet iedereen zeggen die ochtend. Maar na een paar eieren en spek ging het alweer de goede kant op.
“Jenette” stond om 10 uur ook weer klaar om de koffers in te laden.
Omdat we niet naar de Redoute zijn geweest op zaterdag vonden we het een leuk idee om via “de berg van Bert” terug naar huis te rijden: de Hallembaye!
Weer een leuke beklimming! Dat Igor goed had geslapen was te zien, zelfs Bert was onder de indruk.
Onderweg weer even gestopt in Kanne en daarna vlaai gaan eten bij de Ponderosa.
Het laatste stuk lekker door kunnen fietsen richting Maaseik, Roosteren en via Ohe en Laak terug naar het “roversnest” zoals Pierre het noemt.
De dames werden ook opgepiept en zo hebben we nog even fijn bij elkaar gezeten en al wat leuke verhalen over het fietsweekend verteld.
Het was een gezellig en sportief weekend, Wim, Jeff, Rob, Pierre hebben dit goed georganiseerd!
Chapeau!

Klik hier voor de rit van dag 3.

Lengte: 100km Hoogtemeters: 627

Op naar het volgend jaar.

Tekst: Marlie Vleeshouwers